Saturday, October 10, 2009

ഒരു പ്രണയ കഥ കൂടി.....!

പത്തിരുപത് വര്‍ഷം മുന്‍‌പുള്ള ഒരു ട്രയിന്‍ യാത്ര..കേരളത്തിനു പുറത്തേക്ക് ആദ്യമായി പോകുകയാണ്.നീണ്ട പകലിന്റെ അവസാനം...ജനലിനടുത്തുള്ള സീറ്റിലിരുന്നു അലസമായി വെളിയിലേക്ക് കണ്ണും നട്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു.വള്ളുവനാടൻ ഗ്രാമങ്ങളുടെ സൌന്ദര്യം കാണായിത്തുടങ്ങി.പെട്ടെന്നാണു ഞാനത് ശ്രദ്ധിക്കുന്നത്.അതിസുന്ദരിയായ അവൾ....!ഇതവൾ തന്നെയല്ലേ? അതേ..അതേ..ചിത്രങ്ങളിൽ പണ്ടേ കണ്ടു പരിചയിച്ച് ഇഷ്ടപ്പെട്ട മുഖം.. റയിൽ‌പ്പാതയുടെ വെളിയിലൂടെ അവൾ മന്ദമായി സഞ്ചരിക്കുന്നത് ഞാൻ കാണുന്നത് ഷൊര്‍ണ്ണൂര്‍ വച്ചാണ് .എന്റെ ഹൃദയത്തിൽ ഒരു കുളിർകാറ്റു വീശി.ആ മിഴികളിൽ ആർദ്രത നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നതു പോലെ തോന്നി.വല്ലാത്ത ഒരു മായിക സൌന്ദര്യം തന്നെ!.സ്റ്റേഷനടുത്തതു കൊണ്ട് വളരെ വേഗം കുറഞ്ഞായിരുന്നു തീവണ്ടി നീങ്ങിയിരുന്നത്.അണച്ചും കിതച്ചും അതു ഷൊർണ്ണൂർ സ്റ്റേഷനിൽ വന്നു നിന്നു.

തീവണ്ടിയിൽ നിന്നുംഞാനിറങ്ങി പ്ലാറ്റ് ഫോമിൽ നിന്നു...കയറുന്നവരുടേയും ഇറങ്ങുന്നവരുടേയും തിരക്ക്...ചായ, കാപ്പി, വട....കച്ചവടക്കാരുടെ നീട്ടിയുള്ള വിളി.

ഞാൻ ദൂരേക്ക് നോക്കി..അവൾ അവിടെയെങ്ങാനുമുണ്ടോ?എന്തോ ഒറ്റ നോട്ടത്തിൽ തന്നെ ആ വശ്യതയിൽ ഞാൻ മയങ്ങിപ്പോയിരുന്നു.ഇല്ല അവളെ കാണാനില്ല..നീയെങ്ങു പോയി മറഞ്ഞു?ഒരു നിരാശ എന്നിൽ പടർന്നുവോ?ഒന്നുകൂടി കാണാൻ കഴിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ!

ഞാനൊരു ചായ വാങ്ങി.അപ്പോളെക്കും ട്രയിൻ വിടാനുള്ള ബെൽ മുഴങ്ങി.അത്യുച്ചത്തിൽ ചൂളം വിളിയുയർന്നു.ഞാൻ ചായയുമായി വേഗം കയറി സീറ്റിലിരുന്നു.ഓടിക്കയറിയവർ ഇരിക്കാൻ തത്രപ്പെടുന്നു.വണ്ടി മെല്ലെ മെല്ലെ സ്റ്റേഷൻ വിട്ടു.

പെട്ടെന്നതാ...എനിക്കെന്റെ കണ്ണുകളെ വിശ്വസിക്കാനാവുമോ? അവളിതാ എന്റെ തൊട്ടുമുന്നിൽ...!മുന്നിൽ ആരുമില്ലാതിരുന്ന സീറ്റിലൊന്നിൽ അവളെന്റെ സഹയാത്രികയായിരിക്കുന്നു!

ആരോ എന്നെ ആകാശത്തേക്ക് പിടിച്ചുയർത്തുന്നപോലെ എനിക്കു തോന്നി.ഭാരമില്ലാത്ത ഒരു തൂവലായി അങ്ങനെ ഒഴുകി നടക്കുന്നതുപോലെ അനുഭൂതി എന്നിൽ ഉണർന്നു.അവളിൽ നിന്ന് കണ്ണെടുക്കാനായില്ല.

എന്റെ സഹയാത്രികയായി വന്ന അവളോട് ആദ്യദര്‍ശനത്തില്‍ തന്നെ അനുരാഗം തോന്നി എന്ന് പറയുന്നതാവും ശരി.അവളുടെ ചിത്രങ്ങള്‍ ഞാന്‍ നേരത്തേയും കണ്ടിരുന്നു. കണങ്കാലോളമെത്തുന്ന നീണ്ടമുടി അഴിച്ചിട്ടിരിക്കുന്നു.അവളുടെ ശരീര വടിവു ഒരു ശില്പിയ്ക്കും കൊത്തിയുണ്ടാക്കാനാവാത്ത വണ്ണം മനോഹരമായിരുന്നു. ശാന്തമായ നടത്തം.ഇരിപ്പിലും എടുപ്പിലും ഒരു ഗാംഭീര്യവും എന്നാൽ അതേ സമയം ലാളിത്യവും നിറഞ്ഞു നിന്നു. ആ സാമീപ്യം ഞാന്‍ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു.മുത്തുമണികള്‍ നിലത്തു വീണു ചിതറുമ്പോലുള്ള ആ ചിരിയിൽ എന്റെ മനസ്സിലുള്ളിൽ ഒരായിരം നക്ഷത്രങ്ങൾ വീണു പൊട്ടിച്ചിതറി.

“എങ്ങോട്ടാണു യാത്ര?” മൌനം വെടിയാതിരിക്കാൻ എനിക്കായില്ല.
“ഇപ്പോ പാലക്കാട് വരെയേ ഉള്ളൂ..അവിടെ നിന്നു അച്ഛന്റെ വീട്ടിൽ പോകണം”പൂത്തിരി കത്തിച്ച പോലെയുള്ള സംസാരം.

“അപ്പോൾ ഇവിടെ നിന്നു കയറിയത്?”

“അതു ഞാൻ അമ്മയുടെ അടുത്ത് പോയി വന്നതാ..അങ്ങു ദൂരെ പൊന്നാനിയിൽ..”

“അതു ശരി..”..ഞാൻ തലകുലുക്കി.

അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ മെല്ലെ പരിചയക്കാരായി.നാട്ടു വിശേഷങ്ങളും വീട്ടു വിശേഷങ്ങളും പങ്കുവച്ചു.വാ തോരാതെ വർത്തമാനം പറയുന്ന ആ സുന്ദരിക്കുട്ടി എന്റെ ഹൃദയം കവർന്നെടുത്തു.സമയം എത്ര വേഗമാണു പോകുന്നത്.വണ്ടി വീണ്ടും വേഗത കുറച്ചു.കിതച്ചു കിതച്ച് പാലക്കാടു സ്റ്റേഷനിലെത്തി നിന്നു.

“അയ്യോ എനിക്കിറങ്ങണം...ഇനി പിന്നെ ഒരിക്കൽ കാണാം”...അവൾ ചാടിയെഴുനേറ്റു.

അവളെ വിടാൻ എന്റെ മനസ്സ് അനുവദിച്ചില്ല.പെട്ടെന്ന് ഞാനവളുടെ കരം ഗ്രഹിച്ചു.തളിരുപോലെയുള്ള വിരലുകൾ....അവൾക്ക് പോകാനായിരിക്കുന്നു.

“ഞാൻ പോട്ടെ“...മൃദുവായി എന്റെ കരങ്ങൾ ഒഴിവാക്കി അവൾ തീവണ്ടിയുടെ പടികളിറങ്ങി.വണ്ടി നീങ്ങിത്തുടങ്ങി..അവളും തിരിഞ്ഞു നടന്നു..ഇടക്കിടെ എന്നെ നോക്കിക്കൊണ്ട്..ഞാനും വാതിൽക്കൽ നിന്നു പുറകിലേക്ക് നോക്കി..അവൾ കണ്ണിൽ നിന്നു മറയുംവരെ...ഏതോ വിഷാദം എന്റെ ഉള്ളിൽ വിതുമ്പി.എവിടെയോ രണ്ടു തുള്ളി കണ്ണു നീർ വീണു പൊട്ടിച്ചിതറിയപോലെ !

**********************************************************************************
പിന്നെ എത്രയോ യാത്രകളില്‍ അവളെന്നോടൊപ്പം വന്നു.ഒന്നല്ല.ഒത്തിരിവട്ടം.ഷൊർണ്ണൂർ ആയാലും പാലക്കാട് ആയാലും അവളെത്തും.ആ യാത്രകളിൽ എന്തൊക്കെ ഞങ്ങൾ സംസാരിച്ചില്ല! ഹൃദയം ഹൃദയത്തോട് സംവദിച്ചു.അവാച്യമായ ഒരു അനുഭൂതിയാണു അവളെനിക്കേകിയത്. ആ സാമീപ്യം എപ്പോളും ഉണ്ടാകാൻ ഞാന്‍ ആഗ്രഹിച്ചു. എന്നും എപ്പോളും അവളുടെ അടുത്തായിരിയ്ക്കാന്‍ ഞാന്‍ ആഗ്രഹിച്ചു.അവൽ എന്നിൽ ഒരു ആവേശമായി പടർന്നു കയറി.ഒരു മധ്യതിരുവിതാംകൂറുകാരനു വള്ളുവനാടിന്റെ മണ്ണിൽ പ്രണയം പൊട്ടിമുളച്ചു.അവളുടെ ഓരോ നോട്ടവും എന്നെ ആ മണ്ണിലേക്ക് ക്ഷണിച്ചു.ജോലി സംബന്ധമായി നാടു വിട്ടു പോരേണ്ടി വരുമ്പോളെല്ലാം മനസ്സിന്റെ കോണിൽ ഒരിക്കലും അണയാത്ത ഒരു നെയ്ത്തിരിനാളമായി അവൾ കത്തി നിന്നു.എന്നെങ്കിലും കേരളത്തിലേയ്ക്കു മടങ്ങിയാല്‍ താമസം തന്നെ അവളുടെ നാട്ടിലേയ്ക്കാക്കിയാലോ എന്ന് ആലോചിച്ചു..നീയെന്നോടൊപ്പം വരില്ലേ എന്ന ചോദ്യത്തിനു മുന്നില്‍ നാണത്തില്‍ പൊതിഞ്ഞ ഒരു കള്ള നോട്ടത്തോടെ , പഞ്ചാരമണലില്‍ കാലടികള്‍ കൊണ്ട് കളം വരച്ചു മൌനമായി അവള്‍ നിന്നു.

വണ്ടിയോടൊപ്പം കാലവും കുതിച്ചു പാഞ്ഞു .
************************************************************************************
ജിവിയ്ക്കാനായി മഹാനഗരങ്ങളിലൂടെയുള്ള വർഷങ്ങളോളമുള്ള അലച്ചില്‍...അക്കാലത്തൊന്നും ഒരിക്കൽ പോലും നാട്ടില്‍ വരാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല.ജീവിതം എങ്ങനെയൊക്കെയോ ഒന്നു കരുപ്പിടിപ്പിക്കാനുള്ള തത്രപ്പാടിൽ കാലം അതിവേഗം മുന്നോട്ട് പാഞ്ഞു പോയതൊന്നും ഞാനറിഞ്ഞതേയില്ല.

ഒന്നു പിടിച്ചു നിൽക്കാമെന്നായപ്പോളാണു വീണ്ടും നാട്ടിലേക്ക് വണ്ടി കയറുന്നത്.ഒരു വർഷം മുൻപ്...ഇക്കാലമത്രയും മനസ്സിൽ അടക്കിപ്പിടിച്ചിരുന്ന ആ പഴയ സൌന്ദര്യം പെട്ടെന്നെന്റെ സിരകളിൽ ആവേശമായി പടർന്നു കയറി.ആ ഓർമ്മകൾ പോലും എന്നെ പുളകമണിയിച്ചു.എന്റെ മനസ്സിൽ ആയിരം തുടികൾ താളമിട്ടു.

നേരം പരപരാ വെളുക്കുന്ന ഒരു പ്രഭാതത്തിൽ “വെള്ളം വെള്ളം” എന്ന വിളികേട്ട് ഞാനുണർന്നു.വണ്ടി പാലക്കാട് എത്തിയിരിക്കുന്നു.എന്റെ നാട് ..എന്റെ മണ്ണ്..എന്നിൽ സന്തോഹം നിറഞ്ഞു തുളുമ്പി..എന്റെ സുന്ദരി എവിടെയാണാവോ?
അവൾക്കായി എന്റെ മനം തുടിച്ചു. വളരെ ദൂരെ നിന്നു പോലും ഞാന്‍ തിരിച്ചറിഞ്ഞിരുന്ന അവള്‍ എവിടെ? നിരാശയില്‍ ഞാന്‍ മുങ്ങി.എന്താണവൾ വരാൻ വൈകുന്നത്? ഈ തിരക്കിലെവിടെ ഒളിച്ചിരിക്കുകയാണവൾ? ഒരു പക്ഷേ പരിഭവമായിരിക്കാം..ഇത്രയും നാൾ ഒന്നു തിരിഞ്ഞു നോക്കാൻ പോലും കഴിയാതിരുന്ന എന്നോട് എനിക്കു തന്നെ അവജ്ഞ തോന്നി.

വണ്ടി മെല്ലെ മെല്ലെ നീങ്ങിത്തുടങ്ങി.എനിക്കാണെങ്കിൽ എന്തു ചെയ്യണെമെന്ന് ഒരു എത്തും പിടിയുമില്ല.

സ്റ്റേഷന്‍ വിട്ടു വണ്ടി പുറത്തു കടന്നു കുറെ ദൂരം വന്നു.

ഒരു നിമിഷം !!

“അതവൾ അല്ലേ?”

അതെ..ഞാനവളെ കണ്ടു,.അങ്ങു ദൂരെ..ഞാൻ ഞെട്ടിപ്പോയി..എനിക്കെന്റെ കണ്ണുകളെ വിശ്വസിക്കാനായില്ല.എതൊരു മാറ്റമാണവൾക്ക്..ഈ കാലം കൊണ്ട് അവളെങ്ങനെ ഇത്ര വിരൂപയെപ്പോലെ ആയി മാറി? എന്തൊരു കോലം ! ഉണങ്ങി വരണ്ടു പോയപോലെ! അസ്ഥി പഞ്ജരം മാത്രം ശേഷിക്കുന്നതു പോലെ .....എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളിലെ രാജകുമാരീ..നിനെക്കെന്തു പറ്റി?
സ്വന്തം നഗ്നത മറയ്കാൻ തക്കവണ്ണം നീളമുണ്ടായിരുന്ന ആ കേശഭാരം എവിടെപ്പോയി?എത്രയോ ആൾക്കാ‍രെ എന്നും മോഹിപ്പിച്ചിരുന്ന നിന്റെ രൂപം എങ്ങനെ ഇത്രമാത്രം മാറിപ്പോയി?

എപ്പോൾ വേണമെങ്കിലും മരിച്ചേക്കാം എന്ന അവസ്ഥപോലെ..ദേഹമാസകലം വരഞ്ഞു കീറലുകൾ! ആരാണിവളെ ഈ കോലത്തിലാക്കിയത്?ആരൊക്കെയോ ഇവളെ ചവിട്ടി മെതിക്കുന്നുവോ? വേച്ചു വേച്ചുള്ള ആ നടത്തം കണ്ട് ഒരു നിമിഷം ഞാൻ മുഖം തിരിച്ചു പോയി.

“എല്ലാവരും കൂടി അവളെ നശിപ്പിച്ചു എന്നാ തോന്നുന്നത്” എന്നോടൊപ്പം വണ്ടിയിലുണ്ടായിരുന്ന ഒരു സുഹൃത്തിന്റെ കമന്റ്.

ആ വാക്കുകൾ എന്റെ നെഞ്ചിൽ തറച്ചു..നശിപ്പിക്കുകയോ? അതും അവളെ?എനിക്ക് സഹിച്ചില്ല.ഞാനോടി വാതിൽക്കലെത്തി....അവളുടെ അടുത്തെത്താൻ ഞാനാഗ്രഹിച്ചു..

വണ്ടിക്ക് വേഗത കൂടിക്കൊണ്ടേയിരുന്നു.ആർക്കു വേണ്ടിയും കാത്തു നിൽക്കാതെ അത് കുതിച്ചു പാഞ്ഞു.അവളതാ അകന്നകന്നു പോകുന്നു..

നിലവിളിക്കണമെന്ന് തോന്നിപ്പോയി....ശബ്ദം പുറത്തു വരാതെ തൊണ്ടയിൽ കുരുങ്ങിയോ?

സർവശക്തിയും സംഭരിച്ച് ഞാനവളെ ഉറക്കെ വിളിച്ചു ..

“ നിളാ....എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട നിളാ........!“

വണ്ടി അത്യുച്ചത്തിൽ ചൂളം വിളിച്ചു കുതിച്ചു പാഞ്ഞു.ആ ശബ്ദ പ്രപഞ്ചത്തിൽ എന്റെ വാക്കുകൾ അലിഞ്ഞില്ലാതെയായി...അവൾ എന്നെ കേട്ടില്ലയോ? എന്നിൽ നിന്നും നീ അകന്നു പോകുന്നുവോ?

‘എങ്കിലും എന്റെ നിളാ എനിക്ക് നിന്നെ ഈ കോലത്തിൽ കാണേണ്ടി വന്നല്ലോ...ഇതു കാണാനുള്ള കരുത്തെനിക്കില്ല..”

എന്റെ കൈകാലുകൾ തളരുന്നുവോ?ഉമിനീരില്ലാതെ വായ ഉണങ്ങിപ്പോയോ?അവളെ സംരക്ഷിക്കാനാവത്തതിന്റെ കുറ്റബോധം എന്നി നിറയുന്നുവോ?

ശരീരത്തിന്റെ ശക്തി നഷ്ടപ്പെടുന്നപോലെ..കണ്ണൂകളിൽ ഇരുട്ട് നിറയുന്നു..ഞാനൊരിക്കൽ കൂടി ഭാരമില്ലാത്ത തൂവലായി മാറുന്നുവോ?

ആരാണെന്നെ താങ്ങുന്നത്?

ആരുടെ കൈകളാണ് എന്നെ വീണ്ടും ഉയർത്തുന്നത്?

ആ മൃദുസ്പർശം ഇന്നും അതു പോലെ തന്നെ..ഞാനത് തിരിച്ചറിഞ്ഞു.അവൾ തന്നെ..എന്റെ പ്രിയപ്പട്ട സുന്ദരിക്കോത..അതേ രൂപത്തിൽ..ആദ്യം കണ്ടപോലെ തന്നെ......ആ കൈകളിലേക്ക് ഞാൻ വീണുവോ?

അവളെന്നെ താങ്ങി !

അങ്ങിങ്ങ് വെള്ളാരം കല്ലുകൾ നിറഞ്ഞ വിശാലമായ പഞ്ചാരമണൽത്തിട്ടയിൽ അവളിരുന്നു..ആ മടിയിൽ തലചായ്ച് ഞാൻ കിടന്നു.ആ വിരലുകൾ എന്റെ നെറ്റിയിലും മുടിയിലും തലോടിക്കൊണ്ടേയിരുന്നു....പ്രഭാ‍തത്തിൽ കിഴക്കു നിന്നും വരുന്ന കുളിർതെന്നലിൽ എന്റെ മനം കുളിർത്തു...

എനിക്കായി ഒരിക്കൽ കൂടി മനോഹരമായി അവൾ പാടി..

“നിളാ നദിയുടെ നിർമ്മല തീരം..
അനുപമ സായൂജ്യ തീരം..”

ഞാൻ ആ ശാന്തതയിൽ ലയിച്ചു.....ഒരിക്കലും മറക്കാത്ത ഓർമ്മകളിൽ മയങ്ങി ! ഉണരാതെ..........!
**********************************************************************************

43 comments:

സുനിൽ കൃഷ്ണൻ(Sunil Krishnan) said...

മറ്റൊരു പ്രണയകഥ കൂടി ....!

സ്നേഹതീരം said...

അവളെ സംരക്ഷിക്കാനാവത്തതിന്റെ കുറ്റബോധം എന്നിൽ നിറയുന്നുവോ?

പ്രണയത്തിന്റെ മറ്റൊരു മുഖം. ഈ തിരിച്ചറിവ് എല്ലാവർക്കും ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ..

നല്ല പോസ്റ്റ്.

വിജി പിണറായി said...

:) [സുനില്‍] :) [അവള്‍] :) [ഞാന്‍]

കഴിഞ്ഞു. സാമാന്യം നീണ്ട ഈ പോസ്റ്റിനെക്കുറിച്ച് എന്റെ അഭിപ്രായം ഇത്ര പെട്ടെന്ന് എഴുതിത്തീരുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല!

ആദ്യ ഖണ്ഡികയില്‍ തന്നെ അവളെ എനിക്കു മനസ്സിലായി കേട്ടോ... (സുനിലേട്ടനെ എനിക്ക് അറിയാവുന്നതുകൊണ്ട്) ;)

ധനേഷ് said...

പിരിയാറായപ്പോള്‍ കരം ഗ്രഹിച്ച സമയത്ത് അവള്‍ ഒന്നുപൊട്ടിക്കാതിരുന്നപ്പോഴെ ‘ഇത് ഏതവളെടാ’ എന്ന് ഞാന്‍ സംശയിച്ചു തുടങ്ങിയതാ... :-)

എന്തായാലും സുനിലേട്ടാ പോസ്റ്റ് ഗംഭീരം... ഇത്തരം ഒരു വിഷയം അതിന്റെ സീരിയസ്‌നെസ്സ് ഒട്ടും ചോരാതെ ഈ രീതിയില്‍ അവതരിപ്പിച്ച് വിജയിപ്പിച്ചത് കണ്ട് അസൂയതോന്നിപ്പോയി..
ശരിക്കും അള്‍ട്ടിമേറ്റ്..

മീര അനിരുദ്ധൻ said...

ആരായിരുന്നു അവൾ ? ഒരിക്കലും മറക്കാത്ത ഓർമ്മകളിൽ സുനിലിനെ മയക്കിക്കിടത്തിയ ആ സുന്ദരിക്കുട്ടി ആരാണു. ?

Jayasree Lakshmy Kumar said...

ഇത് വിശുദ്ധപ്രണയം

അനിൽ കൃഷ്ണൻ (Anil Krishnan) said...

നന്നായിട്ടുണ്ടു..

Jyotsna P kadayaprath said...

assalayi e post...nilayude theeram naavayi...once again through ur words..
wishes..
joe

Anonymous said...

ഏതെങ്കിലും വാരികയില്‍ വരേണ്ട നല്ല നിലവാരമുള്ള കഥ...

kichu / കിച്ചു said...

ഹേയ്..

കോള്ളാം. പ്രണയിനിയെ പിടികൊടുക്കാതെ അവസാനം വരെ എത്തിച്ചു..
ഇവള്‍.........
എത്രയോ പേരെ മോഹിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു.
ഒരിക്കല്‍ ഞാനും ആലോചിച്ചിരുന്നു അവളുടെ നാട്ടിലേക്കു.. ആ തീരത്തേക്ക് പറിച്ച് നട്ടാലോ എന്ന്.....

Anil cheleri kumaran said...

നന്നായിട്ടുണ്ട്. നല്ല ശൈലി.

കുക്കു.. said...

:)

ബിന്ദു കെ പി said...

കഥ നന്നായി . പുതുമയുള്ള അവതരണം..

വിജിത... said...

മൂന്നു മസം മുന്‍പു അവളെ കണ്ടിരുന്നു .... നാവായില്‍.. മഴയത്തൂ.. നിറഞ്ഞൂ കവിഞ്ഞു... സുന്ദരിയായ്..

chery said...

എനിക്കും പ്രണയമാനവളോട് .........ഇപ്പോഴും..

sheela said...

nannayi
keep it up

മാണിക്യം said...

അഭിനന്ദനം
കഥ പറയുന്നത് സുനില്‍‌ ആയകൊണ്ട് ഒരു മുന്‍ നിഗമനത്തൊടുകൂടി
വായിക്കാന്‍ പറ്റിയില്ല ...
അവസാനം വരെ .“ഹും! എന്നാലും ല്ലവള്‍ യേതാ?”എന്ന് ചോദിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു....
നിള മരിക്കുകയെന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ അതു ദുഖം തന്നാ
തീര്‍‌ത്താല്‍ തീരാത്ത നഷ്ടം !!
വരും തലമുറയോട് ഇവിടെ നിള ഒഴുകിയിരുന്നു എന്ന് പറയണ്ട ദുരവസ്ഥ വരുമോ?

അഭീനന്ദനം സുനില്‍ നല്ലാ ഒരു കഥ!!

കാര്‍കൂന്‍ said...

:)

സജി said...

മുകളില്‍ കമെന്റ് ഇട്ടവരില്‍, 17ല്‍ 11 പേരും സ്ത്രീകള്‍...(പേരു കൊണ്ടെങ്കിലും)

പ്രണയം എന്ന വാക്കിന്റെ മാസ്മരികതയേ...
എന്നെ വായിപ്പിച്ചതു അതു തന്നേ..

നന്നായിരിക്കുന്നു

മാണിക്യം said...

സജി,ഇതു സുനിൽ 'കൃഷ്ണൻ'..... :)

Unknown said...

സുനില്‍.... നിന്നെ മയക്കിക്കിടത്തിയ ആ സുന്ദരിക്കോതയുടെ
വന്യവും ഗൂഢവുമായ സൌന്ദര്യത്തില്‍ ഭ്രമിച്ചു ഉണരാതിരുന്നാല്‍
``എപ്പോഴാ ഇടുക്കി അണക്കെട്ടു തുറന്നുവിടുന്നത് എന്നു പറയാ-
നാവില്ല”..!!
നിന്റെ പ്രണയകല്പനകള്‍ നന്നായിരിക്കുന്നു....
ഓരോ മലയാളിയുടെയും ആത്മാവില്‍ ഒരു പുഴയുണ്ടാകണം.
സുഹൃത്തായ്, പ്രണയിനിയായ്, ജീവിതവെനലില്‍ തളരുമ്പോള്‍
പ്രതീക്ഷയുടെ കുളിരായ്...

hshshshs said...

സസ്പെൻസ് സൂപ്പർ !!

ഗന്ധർവൻ said...

അവസാനം വരെ ആ സുന്ദരി പിടി തന്നില്ല കേട്ടോ
ഇഷ്ട്ടായി

പകല്‍കിനാവന്‍ | daYdreaMer said...

ഹാ വളരെ നന്നായി. വെത്യസ്തമായ അവതരണം.ഇവള്‍ എനിക്കും പ്രിയപ്പെട്ടതാണ്.. നമ്മെപ്പോലെ അനേകം പേരുടെ പ്രണയിനി.

Sapna Anu B.George said...

യാഥാർത്ഥ്യമാണോ അതൊ കഥയാണൊ മോനെ!!! എന്തായാ‍ലും നല്ല വായന

ഭൂതത്താന്‍ said...

കഥയില്‍ ചോദ്യമില്ല എന്ന പ്രമാണം ...എന്നാലും ഒരു ഉത്തരത്തിനു വേണ്ടി വല്ലാത്ത ആകാംഷ ഉണ്ടായി ...ആരായിരിക്കും ഈ ഇവള്‍ എന്ന് ...വായിച്ചു ചെന്നപ്പോളല്ലേ ദേ...കിടക്കുന്നു നീണ്ടു നിവര്‍ന്നങ്ങനെ .... നല്ല കഥന രീതി ..നന്നായിടുണ്ട് ട്ടോ

saju john said...

ഈ പിഞ്ചുമനസ്സിലും പ്രണയത്തിന്റെ കിഞ്ചനവര്‍ത്തമാനമോ എന്നുള്ള മുന്‍ വിധിയോടെയാണ് വായന തുടങ്ങിയത്, വായിച്ചപ്പോള്‍ തന്നെ ഒരു സംശയം ഉദിച്ചു, കോട്ടയം ഭാഗത്ത് നിന്നും വരുന്ന ഈ തളരിതഹൃദയനോട്, എങ്ങിനെ ഒരു പെണ്‍കൊടി ഞാന്‍ പോന്നാനിയില്‍ നിന്നും വരികയെന്ന് പറയും.......... എങ്കിലും കാതലന്റെ കൂടെ ഞാനും യാത്രചെയ്തു, അതോടോപ്പം സൌന്ദര്യത്തില്‍ ഞാനും അവളെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു. കാതലന്‍, കാതലിയെ കാണാതെ വിഷമിച്ചപ്പോള്‍ കാതലനെ പോലെ ഞാനും വിഷമിച്ചു....സ്റ്റേഷനുകളില്‍ എന്റെ കണ്ണും പരതി.......അവളെ കാണാന്‍, നിങ്ങള്‍ ഒന്നിക്കുന്നത് കാണാന്‍.

സുനില്‍ ഈ കഥയില്‍ പരിണാമഗുപ്തി നന്നായി സന്നിവേശിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്, അതിനാല്‍ വായനയും നല്ല ഒഴുക്കോടെ പോവുന്നു....പക്ഷേ വായനയുടെ അവസാനമാണ് ഓരോ വായനക്കാരനും/വായനക്കാരിയും മനസ്സിലാക്കുന്നത്, അവളെ നശിപ്പിച്ചതില്‍, അവളെ പോലെ മറ്റു സുന്ദരിമാരെ പിച്ചിചീന്തിയതില്‍ നമ്മള്‍ ഓരോരുത്തരും സ്വയം ഭാഗവാക്കായിരുന്നുവെന്നറിയുന്നത്.അതില്‍ നിന്നും നമ്മള്‍ക്ക് മാറി നില്‍ക്കാന്‍ കഴിയില്ലല്ലോ.

ഇന്നും അവളെ പോലെ സൌന്ദര്യമുള്ള മറ്റു 43 പെണ്‍കൊടികളെയും നമ്മള്‍ നശിപ്പിച്ച് കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.....എന്നിട്ട് അവളുമാരുടെ സൌന്ദര്യത്തെക്കുറിച്ച് കവിതയെഴുതുന്നു, കഥകള്‍ പറയുന്നു, ചര്‍ച്ചകള്‍ സംഘടിപ്പിക്കുന്നു. സംരക്ഷിക്കാന്‍ കഴിവില്ലാത്ത നമ്മള്‍, അവളുടെ രജസും, മാംസവും, സൌന്ദര്യവും ഊറ്റി വില്പനയ്ക്കും വച്ചിരിക്കുന്നു.

ഒരു പാരിസ്ഥികപ്രശ്നത്തെ, വളരെ മനോഹരമായി അവതരിപ്പിച്ച സുനിലിന് അഭിനന്ദനങ്ങള്‍........

കണ്ണനുണ്ണി said...

ചുമ്മാ വായിച്ചു പോയി അവസാനം വരെ ഒരു മൂഡില്‍ ....
നന്നായി മാഷെ ..എഴുത്തിന്റെ ഒഴുക്ക്

ഹരീഷ് ശിവരാമൻ (പോങ്ങ്സ്) said...

വളരെ നന്നായിരിക്കുന്നു സുനിലേട്ടാ.

ശ്രീ said...

വളരെ നന്നായി എഴുതിയിരിയ്ക്കുന്നു, മാഷേ.

കാവാലം ജയകൃഷ്ണന്‍ said...

പൂത്തിരി കത്തിച്ച പോലെയുള്ള സംസാരം... ഈ പ്രയോഗം എനിക്കു തരുമോ? വളരെ നന്നായി എഴുതിയിരിക്കുന്നു. നല്ല കയ്യൊതുക്കം.

ആശംസകള്‍

ഹരീഷ് തൊടുപുഴ said...

ഹോ..!!!

നദീ നദീ നിളാ നദീ..
സരാഗ സാഗരോന്മുഖീ..
പഥേ പഥേ വഴിഞ്ഞു നിൻ..
നിഗൂഢകമ്രകാമിതം..

നിളയെ മോഹിക്കത്തവരായി ആരെങ്കിലും ഉണ്ടാകുമോ..??
ഞാനും ഒരുപാട് ആഗ്രഹിച്ചിട്ടുണ്ട് നിളയെ ഒന്നു പുൽകാൻ..

Areekkodan | അരീക്കോടന്‍ said...

"എന്നെപ്പോലെയുള്ള ഒരു പുതിയ ബ്ലോഗറുടെ ബ്ലോഗ് ഒന്നു നോക്കി അഭിപ്രായങ്ങളും തെറ്റുകുറ്റങ്ങളും അറിയിക്കണേ..."

ഏത് പുതിയ ബ്ലോഗറെയാണ് താങ്കള്‍ ഉദ്ദേശിച്ചത് എന്ന് മനസ്സിലായില്ല.(മേല്‍ അപേക്ഷയോടൊപ്പമുള്ള ലിങ്ക് ഈ ബ്ലോഗിലേക്കായതുകൊണ്ട് ചോദിച്ചതാട്ടോ?)

പാവപ്പെട്ടവൻ said...

ഒരു മധ്യതിരുവിതാംകൂറുകാരനു വള്ളുവനാടിന്റെ മണ്ണിൽ പ്രണയം പൊട്ടിമുളച്ചു.അവളുടെ ഓരോ നോട്ടവും എന്നെ ആ മണ്ണിലേക്ക് ക്ഷണിച്ചു.
നന്നായി മാഷെ
ആശംസകള്‍

amruthcd said...

maashe nalla oru kadha manassilaakunna bhashayil paranjirikkunnu,,,aashamsakal

Typist | എഴുത്തുകാരി said...

അവസാനം വരെ ഭയങ്കര സസ്പെന്‍സ്.ആര്‍ക്കു കഴിയും അ സുന്ദരിയെ പ്രണയിക്കാതിരിക്കാന്‍?

സുനിൽ കൃഷ്ണൻ(Sunil Krishnan) said...

എന്റെ ഈ കഥ വായിച്ച എല്ലാവർക്കും നന്ദി.

സ്നേഹതീരം-വന്നതിനും നല്ല അഭിപ്രായത്തിനും നന്ദി
വിജി,ധനേഷ്-നന്ദി.
മീരാ- ആ സുന്ദരിയെ ഇനിയും പിടി കിട്ടിയില്ലേ?
ലക്ഷ്മി,
അനിൽ,
ജ്യോത്സ്ന,
ഷീലാ ജോൺ
കിച്ചു,
കുമാരൻ,
കുക്കു
ബിന്ദു കെ.പി,
വിജിത,
ചെറി,
ഷീല-- നന്ദി
മാണിക്യം-വിശദമായ കമന്റിനു നന്ദി.
സാപ്പി,
hshshshs
ഗന്ധർവൻ-- നന്ദി
ലാലി-വിശദമായ അഭിപ്രായത്തിന് നന്ദി
സജി-പ്രണയം ആരെയാണു ആകർഷിക്കാത്തത്/ അതിനു സ്ത്രീ-പുരുഷ വ്യത്യാസമുണ്ടോ? നന്ദി അഭിപ്രായത്തിനു.

ഭൂതത്താൻ
പോങ്ങുമ്മൂടൻ,
കണ്ണനുണ്ണി
ശ്രീ
അരീക്കോടൻ
പകൽകിനാവൻ - നന്ദി
നട്ടപ്പിരാന്തൻ-നല്ല വായന.വളരെ വിശദമായി കഥയെ കണ്ടതിനും വ്യാഖ്യാനങ്ങൾക്കും നന്ദി
ഹരീഷ്-നിളയെക്കുറിച്ചുള്ള ഈ നല്ല വാക്കുകകൾക്ക് ആയിരം നന്ദി
ജയകൃഷ്ണൻ- വന്നതിനും വായിച്ചതിനും നന്ദി..ഇതിൽ നിന്നും ഇഷ്ടമുള്ള വാക്കുകളെല്ലാം എടുത്തു കൊള്ളൂ, നിളയെ മാത്രം എനിക്കു തന്നേക്കൂ.

പാവപ്പെട്ടവൻ

amruthcd

എഴുത്തുകാരി- എല്ലാവർക്കും നന്ദി

നിരക്ഷരൻ said...

പരിചയമില്ലാത്തെ ഒരു പെണ്ണിന്റെ കയ്യില്‍ കയറിപ്പിടിച്ചതിന് അടുത്ത പ്രാവശ്യം കാണുമ്പോള്‍ ചെപ്പക്കുറ്റി നോക്കി ഒന്ന് പൊട്ടിക്കാന്‍ വെച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു :)
അപ്പോ ദാ നിളാ നിളാന്ന് പറഞ്ഞ് ഓടുന്നു.

നന്നായി എഴുതി. ഇതുപോലൊക്കെ എഴുതാന്‍ പറ്റിയെങ്കില്‍ അന്ന് ആശിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. കൂട്ടത്തില്‍ അവളുടെ മാറില്‍ തല ചായ്ച്ച് ആ പഞ്ചാരമണല്‍പ്പരപ്പില്‍ ഒരു മയക്കം. അതും ആശിച്ചുപോയി. പ്ലാന്‍ ചെയ്തിട്ടുണ്ട് ഞാന്‍ അങ്ങനൊന്ന്. അത് നടന്നാല്‍ നിങ്ങളൊക്കെത്തന്നെ സഹിക്കേണ്ടി വരും.

T.A. RASHEED said...

നന്നായിട്ടുണ്ട് ,നിഷ്കളങ്ക പ്രണയത്തിന്റെ ഭ്രാന്തമായ ആ യാത്രകള്‍ ...............വല്ലാത്ത ഒരു ഓര്‍മ തികട്ടി വന്നു..........പക്ഷെ ......

Unknown said...

athyam karuthi oru painkili ayirikkumennu..
theerchayayum nilayude avastha oro thuvasam mayunthorum jeevanu vendi kezhunnu ithonnum kanathe oru koottam kazhukhan mar nilaye pichicheenthikondirikkunnu...thankale polullavar ezhuthiloode prathikaharichathinnu thanksss...

കനിവ് said...

നന്നായിട്ടുണ്ട്. ഇനിയും എഴുതുക.

ഏറനാടന്‍ said...

കൊള്ളാംട്ടാ.. ഭാവുകങ്ങള്‍ സുഹൃത്തേ..

Unknown said...

KURACHU VASTHAVAM,ORUPADU POLI.ORU TAMIL STUNT KANDA POLE UND.THANGAL VAARANAM AAYIRAM FILIM KANDITUNDENNU MANASILAYI.